Κυνηγητικός Σύλλογος Αμαρούσιου

Ο κυνηγετικός «συνδικαλισμός» στην Ελλάδα (και εκτός εισαγω¬γικών ο όρος) αποτελείται από περίπου 250 Κυνηγετικούς Συλ¬λόγους, 7 Ομοσπονδίες και, την κεφαλή όλων, την Κυνηγετική Συ¬νομοσπονδία.
Οι Σύλλογοι αποτελούν τη ρα¬χοκοκαλιά των Κυνηγετικών Ορ¬γανώσεων, µε τους μεγαλύτερους από αυτούς να έχουν πρωτεύο¬ντα ρόλο στα δρώμενα του χώρου. Όμως, πόσοι από αυτούς πλη¬ρούν τους καταστατικούς όρους λειτουργίας τους, πόσο συμμετέ¬χουν σε ενέργειες που στοχεύουν στην προάσπιση του κυνηγιού και εκπροσωπούν µε ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια προσδοκίες των µε¬λών τους; Η όποια απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα θα ήταν παρακινδυνευμένη.
Ο ιστορικός Κυνηγετικός Σύλ¬λογος Αμαρουσίου, για παράδειγ¬μα, ο οποίος σε αριθμό µελών είναι πρώτος ή δεύτερος, κινδύ¬νεψε το περασμένο καλοκαίρι µε... λουκέτο, κάτι που, εφόσον συνέ¬βαινε, θα προκαλούσε σοβαρούς τριγμούς στα κυνηγετικά θεμέλια. Αιτία για τη θλιβερή εικόνα του οι αμέτρητες καταστατικές παραβά¬σεις και παραλείψεις που συνέβη¬σαν τα τελευταία χρόνια, προκα-λώντας την οργή πολλών µελών του.
Μάλιστα, ορισμένες καταγγε¬λίες, δημοσιεύματα και σχόλια ανάγκασαν το Δασαρχείο Πεντέ¬λης να προτείνει την άρση συνερ¬γασίας του µε το συγκεκριμένο Σύλλογο, αυτό µε απλά λόγια ση¬μαίνει την παύση της λειτουργί-ας του. Η Περιφέρεια Δασών Ατ¬τικής προτίμησε τη μεσοβέζικη λύση καθαίρεσης του Διοικητικού Συμβουλίου (όσους δηλαδή είχαν απομείνει από τους παραιτηθέ¬ντες, που ακολούθησαν ο ένας τον άλλο στην έξοδο) και το διο-ρισμό προσωρινής διοίκησης µε εξάμηνη θητεία.
Της προσπάθειας ηγήθηκε μέ¬χρι σήμερα ο γράφων ως πρό¬εδρος. Σε συνεργασία µε τους αποδεχθέντες τον άχαρο ρόλο, δηλαδή επτά ακόμη µέλη και ο ταμίας, προσπαθήσαμε να επου¬λώσουμε τις ανοιχτές πληγές του Συλλόγου.
Τα όσα διαπιστώθηκαν μέχρι σήμερα, εφόσον δημοσιοποιη¬θούν, είναι βέβαιο ότι θα προ¬καλέσουν την οργή των πολλών χιλιάδων µελών του, την οποία, ωστόσο, δεν θα χαρακτήριζα δι¬καιολογημένη. Διότι η αποχή από τα δρώμενα, τουλάχιστον κατά τις αρχαιρεσίες, ήταν για αρκετά χρό¬νια ο κανόνας. Όμως, η συγκεκρι¬μένη αποχή, η αδιαφορία και η αποστροφή καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα. Δηλαδή, την εκλογή και επανεκλογή των ίδιων κουρασμένων ή και ακατάλληλων προ¬σώπων, μερικά από τα οποία συ¬νήθισαν να χρησιμοποιούν το Σύλλογο για να εξυπηρετούν τα προσωπικά οφέλη τους.
Φυσικά, στη συγκεκριμένη πε¬ρίπτωση δεν είναι άμοιροι ευ¬θυνών η δασική αρχή, η Ομο¬σπονδία Στερεάς Ελλάδος και η Συνομοσπονδία. Διότι, αν και υπήρξαν συνεχείς αρνητικές δια¬πιστώσεις, όλοι µε τον τρόπο τους τις παρέβλεψαν και δεν αντέδρα¬σαν, έστω και για λόγους αρχής ή δεοντολογίας. Συντεχνιακή κάλυ¬ψη, συνενοχή ή αδιαφορία;
Αναλυτικότερα θα αναφερθού¬με σ’ όλα αυτά σε προσεχές τεύ¬χος. Εκείνο που κρίνουμε σκόπι¬μο να σημειώσουμε τούτη την ώρα είναι η προσωπική (κι όχι µόνο) διαπίστωση ότι και το δικό µας καράβι γέρνει. Κι έχει πάρει απότομη κλίση και μάλιστα επι¬κίνδυνη. Απέναντι στο ενδεχόμε¬νο να τσακιστεί και να βυθιστεί, έχουμε την πολυτέλεια να παρα¬μένουμε απλοί θεατές;

Όλο το άρθρο του Πρόεδρου του Κυνηγητικού Συλλόγου Αμαρούσιου κ. Απ. Χρ. Αντωνάκης μπορείτε να το διαβάσετε από εδώ.

Να πω και την δικιά μου γνώμη

Καταρχάς ο Κυνηγητικός Σύλλογος Αμαρούσιου σας προσκαλεί την Κυριακή 10 Απριλίου μετά τις 10.00 το πρωί στο Δημαρχείο Αμαρουσίου ( βασ. Σοφίας 9, ) για Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας καθώς επίσης θα ακολουθήσουν και αρχαιρεσίες.
Η παρουσία σου είναι τιμή για μας καθώς απαραίτητη.

Μα γιατί είναι απαραίτητη ?

Γιατί απλά κάποιοι σύγχρονοι μνηστήρες των Βορείων Προαστίων (αφού δεν κατάφεραν να κρατήσουν ανοιχτό τον Σύλλογο τους!!!!!!!!...? ) αποφάσισαν με πλάγιους τρόπους να «καπηλεύσουν» το όραμα μερικών ανθρώπων που έχουν την ιδιότητα του «προσωρινού» για προσωπικά συμφέροντα.
Και μιας και ζούμε σε αυτή την χώρα μερικοί καταλαβαίνουν τι εννοούμε συμφέροντα !!!!!
Ηλίας Κ.