Διαμαρτυρία έξω από το ΥΠΟΙΚ για τα εισοδήματα ατόμων με αναπηρία

Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) ζητά την άμεση λήψη νομοθετικών μέτρων «για την προστασία των εισοδημάτων της αναπηρικής οικογένειας» και πραγματοποιεί σήμερα διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο Οικονομικών.

Στη σχετική ανακοίνωση η Συνομοσπονδία τονίζει ότι «η αναπηρική οικογένεια οδηγείται στην οικονομική εξαθλίωση με τις διατάξεις του ν. 4093/2012 και του ν.4111/2011, με τις οποίες μειώνονται οι συντάξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, καθώς και οι μισθοί εργαζομένων δημοσίου τομέα, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ Α΄ και Β΄ Βαθμού στον οποίο λαμβάνουν χώρα τροποποιήσεις των διατάξεων του ν. 4093/23012 και έχουν ήδη εφαρμοστεί».

Σημειώνει ακόμη ότι έχει καταθέσει με σειρά επιστολών της προτάσεις επί των διατάξεων του ν. 4093/20123 και των διατάξεων των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου (ν. 4111/2013) που ακολούθησαν, με μοναδικό σκοπό την προστασία των συνταξιούχων και εργαζομένων που είναι οι ίδιοι άτομα με αναπηρία ή είναι γονείς/κηδεμόνες που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία.

Η Ε.Σ.Α.μεΑ. ζητεί τον ορισμό άμεσης συνάντησης των εκπροσώπων της με τους αρμόδιους υπουργούς για να συζητηθεί το θέμα της προστασίας των εισοδημάτων της αναπηρικής οικογένειας και της άμεσης κατάθεσης σχετικών διατάξεων προς αυτή την κατεύθυνση.

Πηγή

ΑΜΕΑ - Η Πολιτεία ούτε βλέπει ούτε ακούει ....

Ο Παναγιώτης Σουλάνης είναι 20 χρόνων, φοιτητής στο Τμήμα Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και μέλος της Ελληνικής Παολυμπιακής Ομάδας. Χθες (27/9/12) συμμετείχε στο συλλαλητήριο που πραγματοποίησαν τα ΑμεΑ για να διεκδικήσει, όπως τόνισε στον "Ε.Τ." τα αυτονόητα. 
Στο πλευρό του η μητέρα του, η οποία καλύπτει όλα τα έξοδα μεταφοράς του από και προς το Πανεπιστήμιο, καθώς....
ο χώρος δεν είναι προσβάσιμος στα άτομα με καροτσάκι. "Αναγκάζομαι να πληρώνω κάποιον για να τον μεταφέρει και να τον βοηθάει στη μετακίνησή του και τώρα θέλουν να βάλουν χέρι στο επίδομά του. Δεν μπορώ να πληρώσω τους ανθρώπους γύρω μου να συμπεριφέρονται ευγενικά στο παιδί μου, πρέπει όμως να έχω τη δυνατότητα να του παρέχω όλες τις διευκολύνσεις που του αξίζουν", αναφέρει η κ.Ελένη Σουλάνη.

Άνθρωποι με προβλήματα όρασης, ακοής και κίνησης αλλά και με βαριές παθήσεις, όπως νεφροπάθεια, ζήτησαν να μην περικοπούν τα επιδόματα και οι συντάξεις καθώς, όπως τονίζουν, "αυτά τους κρατάνε στη ζωή" 
Στη διαμαρτυρία τους δεν ήταν μόνοι τους, είχαν δίπλα τους γονείς και τους ανθρώπους που τους φροντίζουν καθημερινά για να τους μετακινούν με τα καροτσάκια και να τους κρατάνε το χέρι στην πορεία.

Ξεκινώντας από την Ομόνοια οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς τη Βουλή όπου εισήλθε αντιπροσωπία και παρέδωσε ψήφισμα διαμαρτυρίας. Στη συνέχεια υπήρξε συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου με το διευθυντή του Γραφείου του πρωθυπουργού Κώστα Μπούρα, ο οποίος δεσμεύτηκε ότι πριν από την ψήφιση των μέτρων, τα σωματεία θα συναντηθούν με τον πρωθυπουργό, κ.Αντώνη Σαμαρά. 

Αν και η πορεία ήταν ειρηνική, σημειώθηκαν κάποια μικροεπεισόδια ανάμεσα σε δυνάμεις των ΜΑΤ και μελών της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), τα οποία συσπειρώνονται γύρω από το ΠΑΜΕ. Η ένταση αποκλιμακώθηκε γρήγορα, εφόσον επετράπη σε αντιπροσωπία της ΣΕΑΑΝ να περάσει στη Βουλή.
Η Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος, η οποία με σύνθημα "Η πολιτεία κωφεύει" κι ένα πανώ ζωγραφισμένο όλο με παλάμες, "φώναξε" με το δικό της τρόπο τα αιτήματά της. Ειδική αναφορά έκανε και για το χώρο της Παιδείας, από την οποία, όπως καταγγέλλει, τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι αποκλεισμένα.
Τα Ειδικά Σχολεία υπολειτουργούν ή είναι κλειστά λόγω της αναστολής των μεταφορών, αλλά εξίσου σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι ενήλικες.
"Στην κοινότητα των κωφών υπάρχουν γύρω στους 70 με 100 φοιτητές. Δεν είμαστε σίγουροι για το νούμερο γιατί ποτέ δεν έχει γίνει επίσημη καταγραφή", αναφέρει η κ. Μαρία Γκουνίδου, πρόεδρος της ΟΜΚΕ. "Μόνο το Πανεπιστήμιο Αθηνών διαθέτει υπηρεσίες προσβασιμότητας για τους ανάπηρους και προγράμματα βοήθειας για τα άτομα με προβλήματα ακοής. Όλοι οι υπόλοιποι φοιτητές βρίσκονται στο κενό. Αλλά και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, τι θα κάνουν; Έχει παγώσει κάθε διαδικασία επαγγελματικής αποκατάστασής τους"

Το Αναπηρικό Κίνημα διαμαρτύρεται για:
τις περικοπές στις αναπηρικές συντάξεις και τα επιδόματα, που όπως υποστηρίζει περιλαμβάνονται στα μέτρα που θα ψηφιστούν τις επόμενες ημέρες. 
"Ήδη υπάρχουν προβλήματα με τα φάρμακα και τον ΕΟΠΠΥ. Αν πειραχτεί και το εισόδημά μας μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον ....Καιάδα", επισήμανε στον "Ε.Τ." ο κ. Γρηγόρης Μούσιος, πρόεδρος του Πανελλαδικού Συνδέσμου Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων και συνέχισε:
"Οι ανάπηροι - μαϊμούδες ήταν δημιούργημα του κράτους, εμείς όμως καλούμαστε να πληρώσουμε αυτή την κρίση με την αποστέρηση των επιδομάτων και των συντάξεών μας"

Πηγή

Video – Ακραίος περίπατος σε ελληνικό πεζοδρόμιο

Τελικά για να περπατήσει κάποιος σε μια μεγάλη πολύ είναι πάρα πολύ δύσκολο και αυτό γίνεται και επικίνδυνο για μερικούς ανθρώπους που έχουν κάποια κινητικά προβλήματα.
Τελικά σε αυτήν εδώ την χώρα ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ λέμε για την πολιτεία τη κάνει γι αυτούς τους ανθρώπου ΑΛΛΑ ποτέ δεν αναρωτιόμαστε πως ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ.
Είναι ένα εκπληκτικό Video που ο Στέλιος Τατάκις προσπαθεί για μένα μέσω του «χιούμορ» να δούμε όλοι εμείς οι «διαφορετικοί» πόσο δύσκολο είναι να περπατάς στα πεζοδρόμια μια μεγάλης πόλης.

Εύχομαι έστω και ΕΝΑΣ να αλλάξει μετά από το Video που θα δει……!

EXTREME WALKS (short feature-eng) from STELIOS TATAKIS on Vimeo.

Μια συγκινητική και απίστευτα δυνατή ιστορία

Ο Dick Hoyt είναι ένας συνταξιούχος του Αμερικανικού στρατού, ζει στην πόλη Holland της Μασαχουσέτης των Η.Π.Α. και είναι σήμερα 69 ετών. 47 χρόνια πριν η σύζυγός του Judy έφερε στον κόσμο ένα αγοράκι. Το ονόμασαν Rick. Η γέννα ήταν δύσκολη καθώς ο ομφάλιος λώρος είχε μπλεχτεί γύρω από το λαιμό του εμβρύου. Δυστυχώς σταμάτησε η αιμάτωση του εγκεφάλου για τα πρώτα ζωτικά λεπτά. Ο Rick επέζησε από την κρίσιμη επιπλοκή αλλά όπως είπαν αργότερα οι γιατροί στους γονείς του υπήρχε πρόβλημα. Δεν θα μπορούσε ποτέ ούτε να περπατήσει, ούτε να μιλήσει. Ήταν τετραπληγικός. Τα λίγα λεπτά στέρησης οξυγόνου κατέστρεψαν το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου που ελέγχει την κίνηση των άκρων και της ομιλίας. To μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να ελέγχει τις κινήσεις του κεφαλιού. Είναι από αυτά που ξέρεις πως σπάνια συμβαίνουν και εύχεσαι να μην σου συμβούν ποτέ. Εννέα μήνες αργότερα οι γιατροί πρότειναν στους Hoyt να βάλουν το Rick σε ένα ειδικό ιατρικό κέντρο για παιδιά με τέτοια προβλήματα όπου θα τύχει της καλύτερης δυνατής φροντίδας. Οι Hoyt ήταν κατηγορηματικοί. Δεν μπορούσαν να αποδεχθούν ότι το παιδί τους θα έμενε για πάντα "φυτό". Πήραν την απόφαση να μεγαλώσουν τον Rick μαζί με τ αδέλφια του σαν ένα φυσιολογικό παιδί. Πέρασε καιρός. Όταν ο Rick ήταν 11 ετών τον πήγαν στο Πολυτεχνείο του Tufts University στη Βοστόνη και ζήτησαν από τους μηχανικούς μήπως υπάρχει κάποιος τρόπος να βοηθήσουν το παιδί να επικοινωνεί. Ήταν μία κρούση στην επιστήμη για να γεφυρώσει το κενό επικοινωνίας. O επικεφαλής καθηγητής είδε το παιδί και απάντησε: "Αδύνατον. Ο εγκέφαλος ενός τέτοιου παιδιού δεν μπορεί να δεχθεί τίποτε!" Ο πατέρας όμως δεν αρκέστηκε σε αυτό. Ήξερε πως στον Rick λείπει η επικοινωνία και όχι η νοημοσύνη. Έκανε μια δεύτερη, πιο ανθρώπινη απόπειρα. "Σας παρακαλώ, μιλήστε του". Είπε ο Dick. "Πείτε του κάτι. Πείτε του ένα αστείο!" Ο καθηγητής είπε στον Rick ένα ανέκδοτο και ο Rick γέλασε. Λίγους μήνες αργότερα οι μηχανικοί του Tufts έφτιαξαν ένα σύστημα με το οποίο ο Rick με διάφορες κινήσεις του κεφαλιού μετακινούσε ένα κέρσορα, επιλέγοντας γράμματα και σχημάτιζε λέξεις στην οθόνη ενός υπολογιστή. Αυτό ήταν! Το παιδί άρχισε να επικοινωνεί . Η πρώτη φράση που έγραψε στον υπολογιστή ήταν : "GO BRUINS". Είναι μια έκφραση των Αμερικανών για να ενθαρρύνουν την ομάδα τους. Bruins είναι η ομάδα χόκεϊ της Βοστόνης. Τότε ήταν η πρώτη σαφή ένδειξη της προτίμησης του Rick για τον αθλητισμό.. Έπεται όμως και συνέχεια. Αργότερα ο Rick πήγε στο σχολείο. Όταν ήταν 15 ετών ένας συμμαθητής του τραυματίστηκε σε τροχαίο και το σχολείο οργάνωσε έναν αγώνα δρόμου 8 χιλιομέτρων προς τιμήν του. Όταν ο Rick γύρισε στο σπίτι είπε στον πατέρα του : "Μπαμπά θέλω να τρέξουμε για τον Στιβ". Ο Dick σάστισε πως ένα "γουρουνόπουλο", όπως συνήθιζε να λέει για τον εαυτό του, που δεν έτρεξε ποτέ πάνω από ένα χιλιόμετρο συνεχόμενο, θα έσπρωχνε ένα αναπηρικό καροτσάκι για 8 χιλιόμετρα. Το δοκίμασε. Και τα κατάφεραν. Εδώ ξεκινάει το μοναδικό φαινόμενο. Ο Rick είπε στον πατέρα του : "Μπαμπά, όταν τρέχαμε, ένοιωθα ότι δεν είμαι πια παράλυτος. Ένοιωθα να τρέχω κι εγώ μαζί σου!" Αυτή η μέρα άλλαξε την πορεία των δύο Hoyt για πάντα. Ο Dick αποφάσισε να τρέχει μαζί με το γιο του όσο πιο συχνά μπορούσε. Άρχισαν εντατική προπόνηση και 2 χρόνια αργότερα ήταν έτοιμοι για ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός. Τον Μαραθώνιο της Βοστόνης του 1979. Δεν κατάφεραν να πάρουν επίσημη συμμετοχή αλλά έτρεξαν και τερμάτισαν! Προφανώς είχαν βγει νικητές. Τα επόμενα χρόνια πήραν επίσημη συμμετοχή. Η επόμενη πρόκληση ήταν το τρίαθλο. Ένα αγώνισμα συνδυασμός από τρέξιμο, ποδηλασία και κολύμπι. Οι Ολυμπιακές αποστάσεις για το τρίαθλο είναι : κολύμπι 1.5 χλμ, ποδηλασία 40χλμ και τρέξιμο 10 χλμ. Ο Dick αποφάσισε να το δοκιμάσει κι αυτό. Και τα κατάφερε. Και όσο ο Dick ανέβαζε τον πήχη και δοκίμαζε πιο δύσκολες διοργανώσεις, τόσο ο Rick ένιωθε λιγότερο την τετραπληγία του. Γίνονται πολλές διοργανώσεις τρίαθλου ανά τον κόσμο σε διάφορες αποστάσεις. Η γνωστότερη όμως δοκιμασία για υπεραθλητές ψυχής είναι το Ironman που διεξάγεται στη Χαβάη. 3,8 χλμ. κολύμπι, αν δεν πνιγείς 180 χλμ. ποδηλασία και αν κουνιούνται ακόμα τα πόδια σου ένας Μαραθώνιος (42.195μ. τρέξιμο)! Μια δοκιμασία 15 ωρών για σώμα και ψυχή. Μόνο αν προπονηθείς πολλές ώρες κάθε μέρα ειδικά για την σωματική εξάντληση, - μόνο τότε θα μπορέσεις να φαντάζεσαι την γραμμή του τερματισμού για 15 ώρες. Ο Dick το επιχείρησε και αυτό. 6 φορές. Και τερμάτισε και τις 6! Μεταφέροντας πάντα τον γιο του, Rick. Κολύμπησε 3,8 χλμ. σέρνοντας μια φουσκωτή βάρκα μέσα στην οποία ήταν ο Rick, ποδηλατούσε για 180 χλμ. κουβαλώντας και τον Rick και έτρεξε 42 χλμ. σπρώχνοντας το αναπηρικό καροτσάκι του Rick. Κάτι που οι περισσότεροι από εμάς δεν καταφέρνουν ούτε μόνοι τους! Από το 1979 που συμμετείχαν στον Μαραθώνιο της Βοστόνης, ο Dick και ο Rick Hoyt (Team Hoyt) συμμετείχαν σε 958 αθλητικά γεγονότα μεταξύ των οποίων 224 τρίαθλα, 6 Ironman, 65 Μαραθώνιους, τους 25 στη Βοστόνη και 20 δίαθλα με ένα απ αυτά το 1992, να διασχίζουν τις Ην. Πολιτείες από Βορρά προς Νότο τρέχοντας και ποδηλατώντας για 45 μέρες καλύπτοντας 5.976 χλμ! Πέρυσι σε ηλικία 68 ετών ο Dick και 46 ο Rick τερμάτισαν για 25η φορά στον Μαραθώνιο της Βοστόνης, στην 5.083η θέση μεταξύ 10.000 αθλητών. Δεν μιλάμε για χαριστικό τερματισμό. Το 1992 τερμάτισαν με χρόνο 2 ώρες και 40 λεπτά, 35 λεπτά πάνω από το παγκόσμιο ρεκόρ. Τότε κάποιοι είχαν παροτρύνει τον Dick να τρέξει μόνος του μια και ήταν σίγουρο ότι θα κατέγραφε χρόνο μέσα στους καλύτερους του κόσμου. Αλλά η απάντηση του Dick ήταν άμεση. -ΟΧΙ, τρέχω για να αισθάνεται καλύτερα ο γιος μου και όχι για το ρεκόρ. Ο Rick κατάφερε να κερδίσει μια θέση στο πανεπιστήμιο και όταν αποφοίτησε δέχθηκε την πρόταση του πανεπιστημίου για να εργαστεί στις υπηρεσίες του, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα. Ο Dick ανακηρύχθηκε ο ΠΑΤΕΡΑΣ του αιώνα και συνεχίζει να λαμβάνει μέρος σε μαραθώνιους και τρίαθλα όποτε οι υποχρεώσεις του Rick το επιτρέπουν. Πρόσφατα σε μια τηλεοπτική συνέντευξη των Hoyt ρώτησαν τον Rick, μετά απ όλα αυτά τι δώρο θα ήθελε να κάνει στον πατέρα του. Ο Rick έγραψε στον υπολογιστή : "Θα ήθελα, έστω και για μία φορά, να καθίσει ο πατέρας μου στο καροτσάκι και να τον σπρώχνω εγώ".




Πηγή

Άγγελοι Στη Γη

Ήταν το έτος 1945. Μόλις είχε τελειώσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος…

Εκατοντάδες πόλεις είχαν καταστραφεί...

Ακόμη περισσότερες είχαν εξαφανιστεί από προσώπου γης…

50 εκατομμύρια ανθρώπινα όντα είχαν πεθάνει…

Και ο Θεός στεκόταν στον ουρανό και κοίταζε πώς ενεργούσαν οι άνθρωποι στη γη…
Και Παρατήρησε πως βασίλευε η απομόνωση…

Παρατήρησε επίσης την αναδόμηση των πόλεων, η οποία προχωρούσε όπως και τα ανθρώπινα όντα, και ήδη το 1965 ήμασταν 3 δισεκατομμύρια…

Και όταν το έτος 2000 φτάσαμε τα 6 δισεκατομμύρια…

Μπόρεσε να διακρίνει ότι η θεϊκή δύναμη της αγάπης είχε χαθεί ενώ αυξανόταν η απομόνωση…

Ο Θεός έβλεπε ακόμη πολλούς ανθρώπους να είναι σε εμπόλεμη κατάσταση, οι πλούσιοι χώρια από τους φτωχούς, οι υγιείς μακριά από τους ασθενείς, οι ελεύθεροι χώρια από τους σκλάβους …

Συζύγους, άντρες και γυναίκες, που δεν κάλυπταν το σκοπό του πνεύματός τους…

Γι’ αυτό το λόγο τότε, κάλεσε μια στρατιά αγγέλων και τους είπε: μπορείτε να δείτε τα ανθρώπινα όντα; Χρειάζονται βοήθεια! Θα πρέπει να κατέβετε στη γη…

-Εμείς;, ρώτησαν οι άγγελοι με δέος και φόβο, γεμάτοι όμως πίστη.
– Ναι, εσείς είστε οι εντεταλμένοι, κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να κάνει αυτή τη δουλειά! …

Δημιούργησα τον άνθρωπο καθ’ εικόνα και ομοίωσή μου, αλλά με ιδιαίτερες ικανότητες τον καθέναν.
Επέτρεψα διαφορές ανάμεσά τους για να φτιάξουν όλοι μαζί το βασίλειο…

Κάποιοι θα έφτιαχναν πλούτη για να τα μοιραστούν με τους φτωχούς. Άλλοι θα είχαν καλή υγεία για να φροντίζουν τους άρρωστους…

Κάποιοι θα ήταν σοφοί και, άλλοι, πολύ απλοί, για να μπορέσουν να μοιραστούν αισθήματα αγάπης, θαυμασμού και σεβασμού. Οι καλοί θα έπρεπε να προσεύχονται για εκείνους που ενεργούσαν σα να ήταν κακοί, ο υπομονετικός να ανέχεται τον νευρωτικό… Τελικά…

Για τι ακριβώς πρόκειται; – ρώτησαν ανήσυχοι οι άγγελοι.

Μιας και οι άνθρωποι ξέχασαν ότι τους έκανα διαφορετικούς για να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον κι έτσι να αποτελέσουν το σώμα του αγαπημένου μου υιού
Θα κατέβετε εσείς μαζικά με εμφανείς διαφορές και ειδικές αποστολές…

Εσύ .., θα έχεις τέλεια μνήμη και αυτοσυγκέντρωση….
Θα είσαι τυφλός…

Εσύ .., θα είσαι πολύ ξεχωριστός με το σώμα σου και πολύ δημιουργικός για να εκφράζεσαι…
Θα είσαι κωφάλαλος

Εσύ .., θα έχεις βαθιές σκέψεις, θα γράψεις βιβλία, θα είσαι ποιητής.
Θα έχεις εγκεφαλική παράλυση

Εσένα .., θα σου δώσω το δώρο της αγάπης και θα είσαι ο εκφραστής της, θα υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εσένα σε όλη τη γη, και δεν θα υπάρχει καμία φυλετική διάκριση ανάμεσά σας, γιατί το πρόσωπο, τα μάτια σας, τα χέρια και το σώμα σας θα είναι ίδια, σα να ήσασταν αδέρφια εξ αίματος…
Θα έχεις Σύνδρομο Down

Εσύ .., θα είσαι κοντούλης, και το χιούμορ και η γλυκύτητά σου θα φτάνουν μέχρι τον ουρανό…
Θα είσαι νάνος

Εσύ .., θα ζήσεις στη γη, αλλά το μυαλό σου θα παραμείνει στον ουρανό, θα προτιμάς να ακούς τη δική μου φωνή από αυτή των ανθρώπων…
Θα είσαι αυτιστικός

Εσένα .., τα οστά σου θα είναι πολύ ευάλωτα, και αν και θα σπάνε συνέχεια, η εξυπνάδα και η χαρά σου δεν θα συγκρίνονται με κανενός άλλου…
Θα έχεις ατελή οστεογένεση

Εσύ .., θα γεννηθείς με δυσμορφίες εσωτερικά κι εξωτερικά, αλλά θα είσαι ένα άτομο πολύ θετικό και πρόσχαρο …
Θα έχεις Σύνδρομο Morquio (έλλειψη ενός ενζύμου)

Στο τελευταίο αγγελάκι είπε: Θα είσαι εργατικός όπως κανείς άλλος, θα σου λείπουν τα χέρια και θα τα κάνεις όλα με τα πόδια και το στόμα…

Οι άγγελοι ένοιωσαν ικανοποιημένοι με τη διαφοροποίηση που τους έκανε ο Κύριος, αν και τους προκαλούσε τεράστια θλίψη το ότι θα έπρεπε να αποχωριστούν τον ουρανό προκειμένου να εκπληρώσουν την αποστολή τους.
-Πόσο θα ζήσουμε χωρίς να σε βλέπουμε;
-Πόσο καιρό θα είμαστε μακριά σου;

-Μην ανησυχείτε! Θα είμαι πάντα μαζί σας.
-Επιπλέον, αυτό θα κρατήσει μερικά χρόνια…
-Εντάξει Πατέρα! Θα είναι μόνο για μια στιγμή στο αιώνιο ρολόι..
-Και ήρθαν συγκινημένοι στη γη…

Κάθε ένας ήρθε στη μήτρα μιας μητέρας, και πήρε μορφή σε 6,7,8 ή 9 μήνες...

Με τη γέννησή τους δέχτηκαν με πολύ πόνο, προξένησαν φόβο και άγχος.

Κάποιοι αρνήθηκαν την αποστολή...

Άλλοι ενοχλήθηκαν πολύ...
Άλλοι επέρριψαν ευθύνες κι έφτασαν στο σημείο να διαλύσουν το γάμο τους...

…και πολλοί περισσότεροι έκλαψαν με αγάπη, και αποδέχτηκαν την ΕΥΘΥΝΗ…

Την ΕΥΘΥΝΗ να τα θρέψουν…

Την ΕΥΘΥΝΗ να τα εκπαιδεύσουν…

Την ΕΥΘΥΝΗ να τα καθοδηγήσουν στη ζωή…
Και ο άνθρωπος συνεχίζει να μαθαίνει από αυτό το δύσκολο μάθημα που μας έστειλε ο Θεός.

Θα συνεχίσουν να κατεβαίνουν άγγελοι στη γη, με ΑΝΩΤΕΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ σε κορμιά… Και θα συνεχίσουν να έρχονται ώσπου να δείξουμε ανθρωπιά στον πλανήτη...

…ώσπου δείχνοντας ανθρωπιά, να ξεμπερδεύουμε με τις διαφορές μας και τους πολέμους…

Μέχρι να αποδείξουμε, τέλος, ότι οι αξίες της οικογένειας είναι πάνω από τη δυσαρέσκεια, το μίσος και τη ζήλια.

Οι άγγελοι γνωρίζουν ότι το έργο τους είναι η ένωση. Η πίστη, η ελπίδα και η φιλανθρωπία που θα ορίζονται από την αγάπη…

..αυτοί έχουν μάθει να συγχωρούν, και με μεγάλη υπομονή θα ζήσουν τη ζωή τους φωτίζοντας όλους όσους…. όλους εκείνους έμαθαν να τους αγαπούν.
Να έχετε μια ευχάριστη ημέρα…!!!