Το κοριτσάκι έχασε τη μητέρα του στον πόλεμο. Οι κοινωνικές υπηρεσίες το
έστειλαν στο ορφανοτροφείο για να μπορέσει να επιβιώσει.
Η προσαρμογή δεν ήταν εύκολη. Η μικρή ζητούσε συνεχώς τη μητέρα της αρνιόταν να φάει, να κοιμηθεί, ή να παίξει με τα υπόλοιπα παιδιά.
Μέχρι που κάποια στιγμή οι υπεύθυνοι του ιδρύματος τη βρήκαν στην αυλή ξαπλωμένη κι έτρεξαν να δουν τι συμβαίνει.
Η προσαρμογή δεν ήταν εύκολη. Η μικρή ζητούσε συνεχώς τη μητέρα της αρνιόταν να φάει, να κοιμηθεί, ή να παίξει με τα υπόλοιπα παιδιά.
Μέχρι που κάποια στιγμή οι υπεύθυνοι του ιδρύματος τη βρήκαν στην αυλή ξαπλωμένη κι έτρεξαν να δουν τι συμβαίνει.
Με έκπληξη διαπίστωσαν, ότι η μικρή είχε πάρει μια κιμωλία, ζωγράφισε στο
τσιμέντο της αυλής του ορφανοτροφείου τη μητέρα της , και μετά μπήκε μέσα στη
ζωγραφιά και κουλουριάστηκε στην αγκαλιά της, όπως όταν ήταν έμβρυο.
Έβγαλε μάλιστα τα παπουτσάκια της και τα άφησε έξω από τη ζωγραφιά για να μην πατήσει αυτό που θεωρούσε ιερό... αποδεικνύοντας ότι η αγάπη είναι ο πιο ιερός μας τόπος.
Έβγαλε μάλιστα τα παπουτσάκια της και τα άφησε έξω από τη ζωγραφιά για να μην πατήσει αυτό που θεωρούσε ιερό... αποδεικνύοντας ότι η αγάπη είναι ο πιο ιερός μας τόπος.
Το κείμενο είναι από το προσωπικό προφίλ στο Facebook της
δημοσιογράφου Λίζας Δουκακάρου
ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Καλό
είναι μερικοί ……….. που το παίζουν πολεμοχαρή να σωπαίνουν !!!!!!!!!!! Ο
πόλεμος είναι ότι χειρότερο έχει εφεύρει η κοινωνία μας !!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου