Λίγα λόγια

Ο σκοπός αυτής της σελίδας και όχι μόνο ο δικός μου (αλλά και όλων των απλών σκεπτόμενων ανθρώπων) είναι η έκφραση της οργή μου, του παραπόνου μου και της απελπισίας μου στην κατάντια μερικών απλών – διασήμων ανθρώπων (γιατί έτσι έχουμε καταντήσει να δίνουμε αξία σε μερικούς ανθρώπους) να συμπεριφέρονται σαν Neanderthal.
Σε αυτό των χώρο φιλοξενίας ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζεται μέσω άρθρων, εικόνας ή και βίντεο για ό,τι των ενοχλεί από την καθημερινή του ζωή ανώνυμα ή επώνυμα, γιατί η επιλογή του είναι δική του και μόνο δική του.

Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Η φωτογραφία και η ιστορία !!!!



Το κοριτσάκι έχασε τη μητέρα του στον πόλεμο. Οι κοινωνικές υπηρεσίες το έστειλαν στο ορφανοτροφείο για να μπορέσει να επιβιώσει.
Η προσαρμογή δεν ήταν εύκολη. Η μικρή ζητούσε συνεχώς τη μητέρα της αρνιόταν να φάει, να κοιμηθεί, ή να παίξει με τα υπόλοιπα παιδιά.
Μέχρι που κάποια στιγμή οι υπεύθυνοι του ιδρύματος τη βρήκαν στην αυλή ξαπλωμένη κι έτρεξαν να δουν τι συμβαίνει.
Με έκπληξη διαπίστωσαν, ότι η μικρή είχε πάρει μια κιμωλία, ζωγράφισε στο τσιμέντο της αυλής του ορφανοτροφείου τη μητέρα της , και μετά μπήκε μέσα στη ζωγραφιά και κουλουριάστηκε στην αγκαλιά της, όπως όταν ήταν έμβρυο.
Έβγαλε μάλιστα τα παπουτσάκια της και τα άφησε έξω από τη ζωγραφιά για να μην πατήσει αυτό που θεωρούσε ιερό... αποδεικνύοντας ότι η αγάπη είναι ο πιο ιερός μας τόπος.

Το κείμενο είναι από το προσωπικό προφίλ στο Facebook της δημοσιογράφου Λίζας Δουκακάρου

ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Καλό είναι μερικοί ……….. που το παίζουν πολεμοχαρή να σωπαίνουν !!!!!!!!!!! Ο πόλεμος είναι ότι χειρότερο έχει εφεύρει η κοινωνία μας !!!!! 




Δεν υπάρχουν σχόλια: