Οι 10 στρατηγικές χειραγώγησης των μαζών

«Η ενέργεια του χειραγωγώ, η συνειδητή ειδική προσπάθεια κάποιου να επηρεάσει ή να διαχειριστεί έξυπνα ή ύπουλα το συνάνθρωπό του με επιδέξιο τρόπο».

1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών.

«Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ

Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί.

Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας.

Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός):

§     ανύπαρκτο κράτος,

§     ιδιωτικοποιήσεις,

§     ανασφάλεια,

§     ελαστικότητα,

§     μαζική ανεργία,

§     μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα,

τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.

4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ’ ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.

5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν :

§     λόγο,

§     επιχειρήματα,

§     προσωπικότητες και τόνο της φωνής,

όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος. Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο.

Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων.

Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για : την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση

§     ιδεών,

§     επιθυμιών,

§     φόβων,

§     καταναγκασμών

§      ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.

7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

«Κάνουν το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του… Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

«Προώθηση στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είναι ηλίθιο, χυδαίο και αμόρφωτο…»

9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ

«Κάνει τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης… Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση».

10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ

Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.

inconue.wordpress.com

Πίσω από τις λέξεις κρύβετε ………… η μαγεία !!!

«Με τον όρο μαγεία περιγράφονται οι τελετουργικές ή διανοητικές προσπάθειες για την πραγματοποίηση κάποιας ενέργειας πέραν των φυσικών δυνατοτήτων του ανθρώπου, με μέσο τη σκέψη, την επίκληση θεοτήτων ή πνευμάτων ή τη χρήση υπερφυσικών δυνάμεων. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την εφαρμογή τέτοιων διαδικασιών αποκαλούνται μάγοι/μάγισσες, αποκρυφιστές κλπ.»

Μαγεία 1η

Όπως είπε ο πρωθυπουργός η απόφαση για δημοψήφισμα ελήφθη μετά από δική του εισήγηση από το υπουργικό συμβούλιο.

Το κυβερνητικό συμβούλιο συνεδρίαζε από τις οκτώ και μισή το απόγευμα οπότε και ο πρωθυπουργός επέστρεψε από τις Βρυξέλλες.

Λίγο μετά τις 23:00 άρχισαν να προσέρχονται στο Μέγαρο Μαξίμου μέλη του υπουργικού συμβουλίου όπως ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη , Γ.Πανούσης, ο αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας Θ. Δρίτσας, η αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θ. Φωτίου, η αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασία Χριστοδουλοπούλου, ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δ. Στρατούλης, η αναπληρωτής υπουργός Τουρισμού Ε. Κουντουρά.

Μαγεία 2η

Αν και επίσημα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέτει θέμα αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ορισμένες συνιστώσες, όπως η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας, που εξέλεξε πρόσφατα τρεις βουλευτές, μιλούν ξεκάθαρα για «μία άλλη Ελλάδα σε μία άλλη Ευρώπη, δηλαδή σε μία Ευρώπη χωρίς Ευρωπαϊκή Ένωση» (ΚΟΕ, 7/11/2011).

Η αμφιθυμία του ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρωπαϊκή Ένωση, εξάλλου, επιβεβαιώνεται και από τις ευρωσκεπτικιστικές δηλώσεις στις οποίες έχουν προβεί κατά καιρούς τα υψηλόβαθμα στελέχη του.

Μαγεία 3η

Ήταν Οκτώβριος του 2011 όταν ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ είχε φιλοξενηθεί στο δελτίο του Alter και είχε ερωτηθεί για το δημοψήφισμα που είχε εξαγγείλει ο τότε πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου.

«Αν επιχειρήσει ο πρωθυπουργός να διενεργήσει δημοψήφισμα και να θέσει στον λαό το δίλημμα ευρώ και μέτρα ή έξοδος, τότε η κατάρρευση της οικονομίας, η πτώχευση της χώρας θα έρθει πολύ πριν την κάλπη. Αυτό δεν θα είναι δημοψήφισμα, θα είναι μια επικίνδυνη ζαριά για τη χώρα μας», είπε πει ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο σημερινός πρωθυπουργός είχε, τότε, κατηγορήσει τον Γιώργο Παπανδρέου για απελπισία και είχε χαρακτηρίσει το δημοψήφισμα άμεση καταστροφή για την οικονομία και προάγγελο πτώχευσης, ενώ είχε μιλήσει για τρικ της κυβέρνησης ώστε να κερδίσει χρόνο στην εξουσία. Και είχε καταλήξει: «πιο δημοκρατικός τρόπος έκφρασης της λαϊκής βούλησης είναι οι εκλογές και όχι το δημοψήφισμα».

Μαγεία 4η

Τα μέτρα της Κυβέρνησης (και χωρίς να διενεργηθεί δημοψήφισμα)

-Διατηρείται το καθεστώς των τριών συντελεστών ΦΠΑ, με έναν υπερμειωμένο 6%, έναν μεσαίο 13% και τον υψηλό 23% (έναντι 6,5%, 13% και 23% σήμερα).

Η ελληνική πρόταση προβλέπει σαρωτικές μετατάξεις προϊόντων από τον χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ στον υψηλό, με στόχο την είσπραξη εσόδων 1,8 δισ. ευρώ που ζητούν οι δανειστές.

Ταυτόχρονα η Αθήνα δίνει μάχη η ΔΕΗ να παραμείνει στο 13%, ενώ η εστίαση φαίνεται πως τελικώς οδηγείται στο 23%.

-Επιβολή έκτακτης εισφοράς 12% σε περισσότερες από 1.400 επιχειρήσεις με κέρδη άνω των 500.000 ευρώ (έναντι επιβολής σε εταιρείες με κέρδη άνω του 1 εκατ. ευρώ που προέβλεπε η προηγούμενη ελληνική πρόταση) για το 2014.

Στόχος του μέτρου είναι η είσπραξη εσόδων πάνω από 1,3 δισ. ευρώ σε δύο δόσεις, 650 εκατ. ευρώ το 2015 και 650 εκατ. ευρώ το 2016.

-Αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των επιχειρήσεων από το 26% στο 29% από τη φετινή χρήση.

Το μέτρο αφορά περισσότερες από 14.900 επιχειρήσεις, οι οποίες θα κληθούν να καταβάλουν έξτρα φόρο 450 εκατ. ευρώ το 2016.

-Κατάργηση της έκπτωσης του 30% στην έκτακτη εισφορά για εισοδήματα άνω των 30.00 ευρώ ετησίως

Από την εφαρμογή του μέτρου αναμένονται έσοδα ύψους 220 εκατ. ευρώ για το 2015 και 250 εκατ. ευρώ για το 2016.

-Επιβολή φόρου στην τηλεοπτική διαφήμιση με στόχο να προκύψουν έσοδα ύψους 100 εκατ. ευρώ για το 2015 και επιπλέον 100 εκατ. ευρώ για το 2016.

-Επιβολή φόρου στον ηλεκτρονικό τζόγο.

Από την εφαρμογή του μέτρου προβλέπονται έσοδα 35 ύψους εκατ. ευρώ για το 2015 και 225 εκατ. ευρώ το 2016.

-Αύξηση του φόρου πολυτελείας από το 10% στο 13%  για Ι.Χ άνω των 2.500 κυβικών, αεροσκάφη, ελικόπτερα, σκάφη αναψυχής και πισίνες.

Από την εφαρμογή του μέτρου προβλέπονται έσοδα ύψους 47 εκατ. ευρώ για το 2015 και ακόμη 47 εκατ. ευρώ το 2016.

-Περικοπές ύψους 200 εκατ. ευρώ στις αμυντικές δαπάνες για το 2016.

Επιπλέον μέτρα που περιλαμβάνονται στην ελληνική πρόταση:

- Διοικητική επίλυση των διαφορών σχετικά με τη φορολογία ακινήτων των τελευταίων χρόνων.

Από το εν λόγω μέτρο προβλέπονται έσοδα 50 εκατ. ευρώ για το 2015 και ακόμη τόσα για το 2016.

- Τεχνικός έλεγχος για όσα οχήματα δεν πέρασαν ΚΤΕΟ. Υπολογίζονται έσοδα ύψους 122 εκατ. ευρώ για τη διετία 2015 - 2016.

- Οφειλές από ανασφάλιστα οχήματα.

Υπολογίζονται έσοδα 51 εκατ. ευρώ για το 2015 και 40 εκατ. ευρώ για το 2016.

- Περιορισμός στο καθεστώς των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.

Υπολογίζεται εξοικονόμηση δαπανών ύψους 71 εκατ. ευρώ για το 2016.

- Επιστροφές από τη φαρμακευτική δαπάνη.

Εξοικονομούνται 140 εκατ. ευρώ το 2015 και 140 εκατ. ευρώ το 2016.

- Πάταξη λαθρεμπορίου στα καύσιμα.

Στόχος είναι η είσπραξη εσόδων ύψους 75 εκατ. ευρώ φέτος και 300 εκατ. ευρώ το 2016.

- Έλεγχοι σε τραπεζικούς λογαριασμούς.

Προβλέπονται έσοδα ύψους 700 εκατ. ευρώ έως το 2016.

- Πάταξη φοροδιαφυγής στο ΦΠΑ.

Προβλέπονται έσοδα 50 εκατ. ευρώ το 2015 και 700 εκατ. ευρώ το 2016.

- Περιορισμός των τριγωνικών συναλλαγών.

Υπολογίζονται έσοδα ύψους 24 εκατ. ευρώ το 2015.

- Προμήθειες και τηλεοπτικές άδειες.

Προβλέπονται έσοδα 340 εκατ. ευρώ για το 2015.

- Ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Υπολογίζονται έσοδα ύψους 1 δισ. ευρώ για τη διετία 2015 - 2016.

- Εφαρμογή κανόνων της Ε.Ε. για το περιβάλλον και την γεωργία.

Προβλέπονται έσοδα ύψους 276 εκατ. ευρώ το 2015.

el.wikipedia.org, news247.gr

Τί θα συμβεί τελικά στην Ελλάδα, σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ και χρεοκοπίας;

Την απάντηση επιχειρεί να δώσει ο αρθρογράφος της El Mundo, Εκτόρ Εστέπα, καταγράφοντας τις επτά συνέπειες ενός Grexit.

Αν και υπάρχουν «πολλοί παράγοντες» οι οποίοι «είναι απρόβλεπτοι», τυχόν Grexit θα είναι ζημιογόνο για τη χώρα αναφέρει αρχικά το δημοσίευμα.

«Οι ειδικοί δεν μπορούν να συμφωνήσουν στο αν ένα Grexit θα πρέπει να γίνει άμεσα ή προγραμματισμένα και σταδιακά», όμως από τη στιγμή που θα ληφθεί αυτή η απόφαση, «θα καταστεί αναγκαίο να καθιερωθούν αμέσως μέτρα ελέγχου των κεφαλαίων».

Σύμφωνα με τον Εκτόρ Εστέπα οι οικονομικές συνέπειες από μια έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα είναι οι εξής:

1. Το νέο νόμισμα θα υποτιμηθεί αμέσως και ένα νέο θα πρέπει να τυπωθεί. Ωστόσο, πόσο σύντομα μπορεί να γίνει αυτό; Σε παρόμοιες περιπτώσεις, το νόμισμα υποτιμήθηκε μεταξύ 45% και 85%. Διάφοροι σύμβουλοι προβλέπουν ότι η υποτίμηση (για την Ελλάδα) θα κυμανθεί μεταξύ 20% και 30%, αν και αυτό θα μπορούσε να είναι προσωρινό».
2. Αυτή η υποτίμηση θα δυσκολέψει τις επιχειρήσεις να κάνουν εισαγωγές, όπως πριν. Έτσι, θα σημειωθούν προβλήματα εφοδιασμού σε ιατρικά υλικά και πετρέλαιο.
3. Όσες επιχειρήσει αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και χρέη σε ευρώ θα πτωχεύσουν.
4. Το ίδιο θα συμβεί και με τα Ασφαλιστικά Ταμεία, των οποίων τα κεφάλαια κλυδωνίζονται εδώ και καιρό.
5. Οι επενδύσεις στη χώρα θα μειωθούν κι άλλο.
6. Το ΑΕΠ της χώρας είναι πολύ πιθανό να μειωθεί πολύ περισσότερο από το 10% μέσα στους επόμενους μήνες.
7. Όλα αυτά κάνουν ορατό τον κίνδυνο να προκληθεί ένα μαζικό κύμα φυγής των Ελλήνων στην Ευρώπη σε αναζήτηση εργασίας που θα πληρώνει σε ευρώ.

Ωστόσο, ο δημοσιογράφος της «El Mundo» παραθέτει και την άλλη άποψη, αυτή που θέλει την Ελλάδα να βγαίνει ωφελημένη μακροπρόθεσμα από ένα Grexit.

«Μερικοί αναλυτές πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα ξαναπάρει τον έλεγχο της νομισματικής της πολιτικής» και πως «η αδυναμία του νέου νομίσματος θα μπορούσε να δώσει ώθηση στην εγχώρια παραγωγή, όπως επίσης και στις εξαγωγές [...] ενώ το να ταξιδέψει κανείς στη χώρα θα είναι πιο φτηνό» αναφέρει ο αρθρογράφος.

Επίσης, επισημαίνει ότι μια χρεοκοπία θα έχει και πολιτικές συνέπειες, οι οποίες όμως, «είναι δύσκολο να προβλεφθούν». Ωστόσο, υπάρχουν οι εξής επιλογές:

- να επιλεχθεί μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας
-ή να αυξήσουν πολύ τα ποσοστά τους ακραία κόμματα, όπως η Χρυσή Αυγή
-ενώ κάποιοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να δημιουργηθούν και συνθήκες ενός είδους εμφύλιας σύγκρουσης».

Επίσης, «η Ελλάδα θα αναθεωρήσει τους συμμάχους της» γράφει ο Εστέπα κάνοντας αναφορά στη στροφή προς Ρωσία, κάτι που «θα αποσταθεροποιήσει κι άλλο τα Βαλκάνια» αλλά και προς ανατολάς, Κίνα. Αναρωτιέται για το τι θα συμβεί με το ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα τονίζει ότι «γεωπολιτικά, η Ελλάδα είναι μια χώρα-κλειδί για την ΕΕ και πως επίσης η ΕΕ είναι συμμαχία-κλειδί για τους Έλληνες».

imerisia.gr

Όλα όσα πρέπει να ξέρεις για το δημοψήφισμα

Δύο τύποι δημοψηφίσματος προβλέπονται από το άρθρο 44 του ελληνικού Συντάγματος, όπως αυτό αναθεωρήθηκε με το Ψήφισμα της 27ης Μαΐου 2008 από την Η' Αναθεωρητική Bουλή των Ελλήνων.

Ο πρώτος τύπος αφορά «κρίσιμα εθνικά θέματα» με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας 151 βουλευτών και ο δεύτερος ψηφισμένο νομοσχέδιο (που δεν μπορεί όμως να αφορά δημοσιονομικά θέματα) και προκηρύσσεται με τη σύμφωνη γνώμη 180 βουλευτών.

Για τον πρώτο τύπο δημοψηφίσματος (αυτόν, δηλαδή, που άφησε ανοιχτό ως ενδεχόμενο ο πρωθυπουργός) απαιτείται η συμμετοχή τουλάχιστον του 40% του εκλογικού σώματος για να θεωρηθεί έγκυρο.  

Όπως και οι εκλογές, το δημοψήφισμα διεξάγεται Κυριακή από τις 7 το πρωί ως τις 7 το απόγευμα, έως και 30 ημέρες από την προκήρυξή του από τη Βουλή. Διενεργείται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία. Ψηφίζουν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που είναι γραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους και την ημέρα διεξαγωγής της ψηφοφορίας βρίσκονται εντός των ορίων της επικράτειας.   Άρ. 44 παρ. 2.

Το ελληνικό Σύνταγμα εναποθέτει την πρωτοβουλία προκήρυξης δημοψηφίσματος μόνο στη Βουλή και στην κυβέρνηση και όχι στους πολίτες.

Τα ΜΜΕ υποχρεούνται να μεταδίδουν μηνύματα σχετικά με το δημοψήφισμα έως και δύο μέρες πριν από τη διεξαγωγή του. Ο χρόνος που διατίθεται κατανέμεται ισομερώς μεταξύ εκείνων που τάσσονται υπέρ ή κατά του ερωτήματος (ή των ερωτημάτων τους).

 

Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχει υπολογίσει το κόστος διεξαγωγής του δημοψηφίσματος σε 110 εκατ. ευρώ.

  

Δεν έχει διεξαχθεί δημοψήφισμα στη χώρα μας τα τελευταία 41 χρόνια. Το τελευταίο έγινε το 1974 από τον Κών/νο Καραμανλή, μετά τη νίκη του στις πρώτες εκλογές μετά την πτώση της δημοκρατίας και αφορούσε τη μορφή του πολιτεύματος. Το 69,2% ψήφισε υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας.   Τον προηγούμενο χρόνο η χούντα είχε διεξαγάγει το δικό της δημοψήφισμα για την κατάργηση της μοναρχίας και την εγκαθίδρυση (υποτίθεται) Προεδρικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. «Ναι» ψήφισε το 78,4% του εκλογικού σώματος και «Όχι» το 21,6%.   Άλλο ένα δημοψήφισμα είχε διεξαγάγει η χούντα το 1968 για την επικύρωση του νέου Συντάγματος που είχε εγκριθεί από το υπουργικό της συμβούλιο. Το «Ναι» συγκέντρωσε το 92,10% των έγκυρων ψηφοδελτίων και το «Όχι» 7,89%. Και τα δύο δημοψηφίσματα έχουν χαρακτηριστεί νόθα.  

Στην Ελλάδα έχουν διεξαχθεί άλλα 4 δημοψηφίσματα, από το 1920 έως το 1946, και όλα αφορούσαν το πολίτευμα της χώρας. Με το δημοψήφισμα της 22ας Νοεμβρίου 1920 επανήλθε ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α', με αυτό της 13ης Απριλίου 1924 κηρύχθηκε έκπτωτη η μοναρχία, στις 3 Νοεμβρίου 1935 το «σταλινικό» 97,88% ψήφισε υπέρ της παλινόρθωσης της μοναρχίας και την 1η Σεπτεμβρίου 1946 αποφασίστηκε η επάνοδος του βασιλιά Γεωργίου Β' που είχε εγκαταλείψει τη χώρα από την Κατοχή.  

lifo.gr