Λίγα λόγια

Ο σκοπός αυτής της σελίδας και όχι μόνο ο δικός μου (αλλά και όλων των απλών σκεπτόμενων ανθρώπων) είναι η έκφραση της οργή μου, του παραπόνου μου και της απελπισίας μου στην κατάντια μερικών απλών – διασήμων ανθρώπων (γιατί έτσι έχουμε καταντήσει να δίνουμε αξία σε μερικούς ανθρώπους) να συμπεριφέρονται σαν Neanderthal.
Σε αυτό των χώρο φιλοξενίας ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζεται μέσω άρθρων, εικόνας ή και βίντεο για ό,τι των ενοχλεί από την καθημερινή του ζωή ανώνυμα ή επώνυμα, γιατί η επιλογή του είναι δική του και μόνο δική του.

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Τρομοκράτες – Γουρούνια – Δολοφόνοι

Μια φορά και ένα καιρό ,Κυριακή βράδυ, σε μια μεγάλη πόλη δύο παιδιά μαζί με την μητέρα τους ψάχνοντας τα σκουπίδια για να φάνε ανακαλύπτουν μία τσάντα.
Μια τσάντα που σε πολλούς μπορεί να φαντάζει τύχη, για άλλους ένα πιάτο φαγητό, για άλλους μια καλύτερη ζωή.
Στο άνοιγμα της τσάντας αυτής ο μεγάλος αδερφός ανακαλύπτει ένα παλιό ρολόι που για κακή του τύχη δεν δουλεύει. Η πρώτη του σκέψη του είναι ότι «τίποτα και σήμερα».
Εκείνη την στιγμή ο χρόνος σταματάει για αυτό το παιδί ενώ για την μικρή του αδερφή η στιγμή αυτή θα την σημαδεύσει για μια ζωή.
Μια και οι «καλοί» άνθρωποι αυτής της μεγάλης πόλης αποφάσισαν να φέρουν τον πόνο και την δυστυχία από την χώρα που μένανε στην χώρα που πιστέψανε ότι θα βρούνε ένα καλύτερο αύριο.
Ο θόρυβος γνώριμος το αποτέλεσμα ίδιο
Θάνατος ΕΚΕΙ, θάνατος ΕΔΩ,
Κομματιασμένα παιδιά ΕΚΕΙ, κομματιασμένα παιδιά ΕΔΩ,
Γονείς να κλαίνε πάνω από τα παιδιά τους ΕΚΕΙ, γονείς να κλαίνε πάνω από τα παιδιά τους ΕΔΩ

ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΘΑ ΤΡΟΜΑΖΕ ΤΟ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΕΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΥ

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ

Την ιστορία την ξέρουμε όλοι ή την ακούσαμε είτε από ένα ραδιόφωνο είτε από μια τηλεόραση.

ΓΙΑΤΙ? ΓΙΑΤΙ? Αυτό με βασανίζει, γιατί παιδιά ΓΙΑΤΙ?
Δεν κλέβανε, Δεν κάνανε κακό στην Δημοκρατία μας, Δεν, Δεν.

Ο τίτλος μου τα λέει όλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: