Λίγα λόγια

Ο σκοπός αυτής της σελίδας και όχι μόνο ο δικός μου (αλλά και όλων των απλών σκεπτόμενων ανθρώπων) είναι η έκφραση της οργή μου, του παραπόνου μου και της απελπισίας μου στην κατάντια μερικών απλών – διασήμων ανθρώπων (γιατί έτσι έχουμε καταντήσει να δίνουμε αξία σε μερικούς ανθρώπους) να συμπεριφέρονται σαν Neanderthal.
Σε αυτό των χώρο φιλοξενίας ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζεται μέσω άρθρων, εικόνας ή και βίντεο για ό,τι των ενοχλεί από την καθημερινή του ζωή ανώνυμα ή επώνυμα, γιατί η επιλογή του είναι δική του και μόνο δική του.

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Οι πολιτικές σημαίες έχουν διεισδύσει παντού


Αφορμή για το σημερινό άρθρο μου στάθηκε η επίσκεψη μου σε ένα Διοικητικό Συμβούλιο ενός Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου.
Ήτανε για μένα το πρώτο μου(μετά από πολύ καιρό), μιας και το τρίτο μου παιδί φέτος ξεκίνησε την πρώτη δημοτικού θέλοντας έτσι να εκφράσω και γιατί όχι να συνδράμω προς όφελος όπως πίστευα ενός σκοπού που έχει σαν συμφέρων το καλό των παιδιών μας.
Όντως στην αρχή όλοι με υποδεχτήκανε με χαρά και όλοι ήρθανε να με χαιρετήσουνε και να μου συστηθούνε.
Το μοναδικό μου παράπονο μου (που τελικά αποδείχτηκε λάθος) ήτανε η μη προσέλευση του κόσμου όταν από τους 250 μαθητές του σχολείου τελικά ήμασταν μόνο 33 γονείς
Σαν θέματα είχανε πολλά, άλλα όταν φτάσανε στο τελευταίο (γι αυτούς το πιο φλέγον) για το πως θα πάνε κόντρα στο Δήμο εκεί βγήκαν οι σημαίες οι μεν λέγανε για την παιδεία οι δε λέγανε για όταν ήτανε κυβέρνηση οι άλλοι να βγουν στους δρόμους και τέλος οι άλλοι ότι όλα θα τα αλλάξουνε.
Ξαφνικά έρχεται ο Δήμαρχος (μάλλον από ότι κατάλαβα για να τους λύσεις τις απορίες για το φλέγον θέμα), αλλά τι ήθελε και ήρθε, ξεκινήσανε μια διαμάχη μια φραστική αντιπαράθεση από τους μεν με τους δε και σαν αποτέλεσμα είχε την αποχώρηση του δημάρχου.
Τελικά ο Σύλλογος είχε φτιάξει από εξαρχής ένα ψήφισμα όπου κατηγορούσε τον Δήμαρχο και απλά από τους 33 γονείς είχαμε μείνει μόνο 13 και εμένα, που όλοι τους ψηφίσαν υπέρ εκτός από μένα που ψήφισα λευκό.
Φεύγοντας από τον χώρο απογοητεύτηκα που δεν ήρθε κανείς να μου πει καληνύχτα και το χειρότερο ήτανε πως με κοιτάγανε και περίεργα.
ΑΠΟΨΗ: 1) Ποτέ δεν έμαθα την ίδια μέρα τι θέμα ήτανε εκτός μετά από προσωπική μου έρευνα την επόμενη (γι αυτό ψήφισα λευκό).
2) Εντύπωση μου έκανε ΠΩΣ και ΓΙΑΤΙ έχουν μπει στα σχολεία οι πολιτικές σημαίες? Τελικά μετά από μερικές μέρες που ησύχασα είδα ότι είναι ένα καλό σκαλοπάτι για να ασχοληθείς με τα κοινά. (βλέπεις δημοτικές εκλογές το 2010)
3) Το ότι δεν ήρθανε οι γονείς σε μια γενική συνέλευση ΜΑΛΛΟΝ κάτι ξέρανε κάτι παραπάνω από μένα.
4) Το να μην ακούς την αντίθετη άποψη από σένα πάει να πει ότι δεν έχεις διδακτή την έννοια της δημοκρατίας.
5) Η defector καταστάσεις με φέρνουν σε άλλες εποχές.
Με ένα φύλο που το κουβέντιασα, που είπε κάτι πολύ σοφό και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας.
ΧΡΙΣΤΟ, ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΔΕΝ ΦΕΛΟΥΜΕ, ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ, ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ

Απογοήτευση αυτό ένιωσα και αυτό νιώθω.

Δεν υπάρχουν σχόλια: