Με μια απέριττη θεατρική
και μουσική παράσταση ανοίγει, ύστερα από είκοσι χρόνια σιωπής, το αρχαίο
θέατρο Δελφών. Την εκδήλωση, που θα λάβει χώρα το Σάββατο 21 Ιουλίου,
διοργανώνει το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, ύστερα από πρωτοβουλία του
υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού να δώσει και
πάλι ζωή στο στο αρχαίο θέατρο, με στόχο την ανάδειξη ενός από τα σημαντικότερα
μνημεία της αρχαιότητας. «Πήγα στον χώρο και έπαθα σοκ από την ομορφιά του. Δεν
πίστευα αυτό που έβλεπα» ανέφερε ο διευθυντής του φεστιβάλ, Γιώργος Λούκος,
συνοψίζοντας την πρώτη του εντύπωση από το αρχαίο θέατρο των Δελφών. Η πρόταση
για μια παράσταση στον χώρο βρήκε «απήχηση στους καλλιτέχνες, κανείς δεν
αρνήθηκε, κανείς δεν είπε ''δεν μπορώ''» τόνισε ο ίδιος. Ετσι, αποσπάσματα από
έργα του αρχαίου δράματος («Πέρσες», «Ηρακλής Μαινόμενος», «Αγαμέμνων» κ.ά.)
και ποίηση θα αποδώσουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Βογιατζής, Νίκος Καραθάνος, Ελένη
Κοκκίδου, Λυδία Κονιόρδου, Ολια Λαζαρίδου, Μάγια Λυμπεροπούλου, Βασίλης
Παπαβασιλείου, Ρένη Πιττακή και Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου. Επίσης, την ίδια βραδιά
το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο θα ερμηνεύσει τις «Πέντε μελωδίες» του Μορίς Ραβέλ με
τη συμμετοχή της σοπράνο Λένιας Ζαφειροπούλου και το «Κουιντέτο για κλαρινέτο»
του Μότσαρτ, με τη συμμετοχή του Διονύση Γραμμένου.
Ο
προϋπολογισμός για την αναστήλωση του θεάτρου ανέρχεται σε 1,3 εκατ. ευρώ (το
έργο έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ), ενώ έχει εγκριθεί ήδη η εκπόνηση της μελέτης. «Το
πιο δυνατό σημείο της Ελλάδας είναι ο πολιτισμός. Ο πολιτισμός θα μας σώσει»
δήλωσε στη χθεσινή παρουσίαση της εκδήλωσης ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας και
Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Κώστας Τζαβάρας. «Ενέχει συμβολισμούς
η επανεκκίνηση του θεάτρου» σημείωσε η γ.γ. του υπουργείου Πολιτισμού, Λίνα
Μενδώνη. «Ο πρώτος πλούτος της Ελλάδας είναι ο πολιτισμός. Μπορούμε να τον
εξάγουμε σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Δεν το λέω από σοβινισμό» υπογράμμισε ο
ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής. «Εχουμε ξεχάσει τον πολιτισμό γιατί κοιτάμε πώς θα
ζήσουμε βιολογικά. Αλλά για να ζήσουμε πρέπει να θρέψουμε την ψυχή μας... Να
μας κοιτάνε οι άλλοι μέσα από τη ματιά του πολιτισμού κι όχι σαν ένα έθνος από
μπατίρηδες» προσέθεσε.
Ως
«νεοσσός» στο θέατρο, στον χορό των ιστορικών «Ορνίθων» του Καρόλου Κουν πάτησε
την ορχήστρα του θεάτρου των Δελφών η Ρένη Πιττακή (1967). «Ενα ευχάριστο
ξάφνιασμα» αποτελεί για την ίδια το άνοιγμα του χώρου. Θα ερμηνεύσει ένα
κομμάτι από την παράβαση των «Ορνίθων», ένα κείμενο που «θα μας βάλει σε σκέψη,
τώρα που είμαστε με τα φτερά κομμένα και ξεπουπουλιασμένα», ένα κείμενο που «θα
αναπτερώσει το ηθικό μας».
«Συγκινητική» χαρακτήρισε τη δυνατότητα να ακουστούν ξανά η μουσική και ο
λόγος στο αρχαίο θέατρο Δελφών η Λυδία Κονιόρδου, η οποία το 1975 υπήρξε μέλος
του χορού στην «Αντιγόνη» που παρουσιάστηκε εκεί. «Εχει ευρύτερα συμβολικό
χαρακτήρα το γεγονός ότι ανοίγει το θέατρο» υπερθεμάτισε. Το ρεπερτόριο που θα
παρουσιαστεί το επέλεξαν οι ίδιοι οι ηθοποιοί. Λόγω της θέσης του θεάτρου,
υπήρχαν τεχνικά ζητήματα, για το πώς θα μεταφερθούν π.χ. τα μουσικά όργανα. «Θα
γίνει μια προσέγγιση με μορφή περφόρμανς» εξήγησε ο κ. Λούκος, «αφού οι καλλιτέχνες
θα έχουν μόνο δύο ημέρες στη διάθεσή τους για πρόβα».
Το 1992
Η τελευταία παράσταση στο θέατρο των Δελφών (1992), πριν αρχίσουν τα έργα
αναστηλώσεως, ήταν μια εορταστική μουσική εκδήλωση για την επέτειο των εκατό
χρόνων από την έναρξη της μεγάλης ανασκαφής της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής
στον χώρο των Δελφών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου