Λίγα λόγια

Ο σκοπός αυτής της σελίδας και όχι μόνο ο δικός μου (αλλά και όλων των απλών σκεπτόμενων ανθρώπων) είναι η έκφραση της οργή μου, του παραπόνου μου και της απελπισίας μου στην κατάντια μερικών απλών – διασήμων ανθρώπων (γιατί έτσι έχουμε καταντήσει να δίνουμε αξία σε μερικούς ανθρώπους) να συμπεριφέρονται σαν Neanderthal.
Σε αυτό των χώρο φιλοξενίας ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζεται μέσω άρθρων, εικόνας ή και βίντεο για ό,τι των ενοχλεί από την καθημερινή του ζωή ανώνυμα ή επώνυμα, γιατί η επιλογή του είναι δική του και μόνο δική του.

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009

Κύπρος – Ναι μεν αλλά


Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ δήλωσε ότι κατά τον πρώτο γύρο των απευθείας συνομιλιών του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια σημειώθηκε πρόοδος σε όλα τα κεφάλαια πλην του περιουσιακού.
Και ισχυρίστηκε ότι η τουρκική πλευρά είναι ακόμη δεσμευμένη στα ψηφίσματα του ΟΗΕ τα οποία προνοούν την εγκαθίδρυση της διζωνικότητας στο νησί, «με το κάθε συνιστών κρατίδιο να έχει εγγυήσεις για τον πληθυσμό και την περιουσία στην επικράτειά του» ενώ συνεχίζοντος είπε ότι «Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η εμμονή της ελληνοκυπριακής πλευράς ότι η απόφαση για το περιουσιακό πρέπει να παρθεί από τους αρχικούς κατόχους είναι απαράδεκτη»,
ΑΠΟΨΗ: 1) Τι να σας επιστρέψουν από τα περιουσιακά αφού οι άνθρωποι τα έχουν πουλήσει στους ξένους.
2) Δηλαδή αν βρεθεί λύση θα μπουν και αυτή στην Ε.Ε.?
3) Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ που προνοούν όπως ισχυρίζεται ο Μ. Α. Ταλάτ έχουν ισχύει ? Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ που λένε για την ΑΜΕΣΗ υποχώρηση του τουρκικού στρατού δεν έχουν!
ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ: Τον Μάρτιο 1964, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υιοθέτησε την πρώτη απόφασή του για το Κυπριακό (186/1964), βάσει της οποίας ξεκίνησε η Αποστολή Καλών Υπηρεσιών του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και Ειρηνευτική Δύναμη του Ο.Η.Ε. (UNFICYP) στη νήσο, με την συγκατάθεση της κυπριακής κυβέρνησης. Η Απόφαση 186/1964 επιβεβαίωσε την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας καθώς και την συνέχεια και νομιμότητα της κυβέρνησης της Κύπρου, παρά την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από αυτήν. Η Τουρκία συνέχισε να απειλεί με στρατιωτική εισβολή και, τον Αύγουστο 1964, η τουρκική αεροπορία βομβάρδισε ανηλεώς περιοχές του νησιού, χρησιμοποιώντας, μεταξύ άλλων, βόμβες ναπάλμ.
Το 1968 ξεκίνησε δικοινοτικός διάλογος, ο οποίος τερματίσθηκε την 20η Ιουλίου 1974, όταν η Τουρκία εισέβαλε, τελικά, στην Κύπρο, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου κατά του προέδρου Μακαρίου. Παρά την αποτυχία του πραξικοπήματος και εν μέσω διαπραγματεύσεων, που ξεκίνησαν με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, στη Γενεύη, στις 25 Ιουλίου, η Τουρκία εξαπέλυσε νέα γενική επίθεση στις 14-16 Αυγούστου 1974. ΄Ένα τρίτο του αιώνα αργότερα, παραμένουν άλυτα τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την εισβολή και κατοχή του 37% του εδάφους της Κύπρου. Οι κύριες συνέπειες ήταν ο θάνατος άνω των 4.000 χιλιάδων ανθρώπων, η άγνωστη μέχρι σήμερα τύχη περίπου 1.470 άλλων, η εκδίωξη άνω των 165.000 Ελληνοκυπρίων από τις εστίες και τις περιουσίες τους, η συστηματική λεηλασία και καταστροφή της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και η παράνομη εγκατάσταση εποίκων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: